Komünist Vahşetin Felsefesi: İnsanın Hayvanlaştırılması

Bu bölümün başından bu yana incelediğimiz bilgiler göstermektedir ki, Marx ve Engels gibi materyalist ideologların ortaya attığı komünizm yanılgısı, 20. yüzyılı kana boğan bir ölüm makinesi olmuştur. Komünizm, insanlığa korkunç cinayetler, işkenceler, sürgünler, çalışma kampları, kıtlıklar, toplumsal baskılar ve korkulardan başka bir şey getirmemiştir.

Ancak aynı vahşetlerin ileride tekrar yaşanmaması için, bu vahşetin gerçek sebebini iyi irdelemek gerekir. Sorun, sadece Lenin veya Stalin gibi diktatörlerin kişisel hırs ve zalimlikleri midir? Yoksa sorun, Darwinizm kaynaklı komünist ideolojinin uygulanması mıdır?

Konuyu incelediğimizde, ikinci seçeneğin doğru olduğunu görürüz. Vahşet, komünizmin felsefesinin doğal bir sonucu olarak ortaya çıkmıştır.

Bu olgunun temelinde, insanların bir "havyan türü" olarak görülmesi yer alır. Komünizm, Marx'ın ısrarla belirttiği gibi, Darwin'in evrim teorisine dayanmaktadır ve bu teori insanı "gelişmiş bir hayvan" olarak tarif etmektedir. Dahası, insanlar arasında çatışmanın, baskının, zulmün, güç mücadelesinin doğal ve meşru olduğunu telkin etmektedir. Bu felsefeyi benimseyen bir insanın elinde yeterli güç ve imkan bulunduğunda, her türlü zulüm ve vahşeti işlemesi çok kolaydır.

Komünizmin Amacı: İnsanın Hayvanlaştırılması

Komünizm, insanları güdülmesi gereken bir hayvan sürüsü olarak görür. Sürünün güdülmesi için, işkence edilmesi, aç bırakılması, korkutulması gerektiğine inanır. Darwinizm'in bir uygulaması olan bu gaddar ideolojii, Rusya'nın Çarlık dönemindeki bu fakir köylü ve işçilere sadece daha fazla acı ve zulüm getirmiştir.

Nitekim geçmişe baktığımızda, komünistler tarafından işlenen vahşetlerde, insanların "hayvan türü" olarak görülmesinin büyük rol oynadığı açıkça görülür. Komünist ideologlar, karşıtlarını birer hayvan olarak tanımlamış, dahası yönettikleri insanları da psikolojik olarak "hayvanlaştırmaya" yönelik bir politika izlemişlerdir. Komünizmin Kara Kitabı'nda, söz konusu politika şöyle açıklanmakta:

Adam öldürmek bir eğitim gerektirir; herkes komşusunu öldürmekte bir kararsızlık yaşar, buna karşı uygulanabilecek en etkili eğitim,kurbanının insanlığını yadsımayı, ona geçici olarak "insan değilmiş gibi görmeyi" öğretmektir. Alain Brossat haklı olarak şöyle yazar: "Barbar temizlik ayini, ölüm makinesinin tam verimle çalışması, işkence söylemleri ve uygulamalarında ötekinin hayvanlaştırılmasından, düşsel ve gerçek düşmanların hayvanlar dünyasına sokulmasından başka bir şey değildir...."50

Brossat, bu kızılca kıyametin ve şölenlerin gerçek bir ötekini hayvanlaştırma geleneği oluşturduğunu, aynı geleneğin XVIII. yüzyıldan itibaren yapılan siyasî eleştirilerde de görülebileceğini anımsatır. Bu eğretilemeli ayin, özellikle hayvan imgeleri aracılığıyla gizli bunalım ve çatışmaların dışa vurulmasına yol açıyordu. Moskova'da 1930'lu yıllarda bu tür söylemlerin hiçbir eğretilemeli yanı kalmamıştı: "Hayvanlaştırılmış" düşmana önce bir av hayvanıymış gibi davranılır, sonra da bırakılırdı; tabiî burada önce ensesine bir kurşun sıkılırdı. Stalin bu yöntemleri sistemleştirip genelleştirdikten sonra Çinli, Kamboçyalı ve öteki takipçileri bundan geniş ölçüde yararlandı. Bununla birlikte yöntemleri ilk bulan Stalin değildir. Lenin'i de bu suçlamaların dışında tutamayız; iktidarı ele geçirdikten sonra bütün düşmanlarını "zararlı böcek", "bit", "akrep" ya da "vampir" olarak görüyordu.51

İşte komünizmin insanları hayvan olarak gören bu bakış açısının temeli, Darwinizm'dir. Bu, Marx, Engels ve Lenin tarafından defalarca vurgulanmış bir gerçektir. Dolayısıyla, komünist vahşet, Darwinizm'in bir uygulamasından başka bir şey değildir.

Birer vahşi hayvan muamelesi görerek kafeslere kapatılan Kızılordu tutsakları.

Fransız Ulusal Bilimsel Araştırma Merkezi (GÉODE-Paris X) araştırma müdürü ve komünizm tarihi uzmanı Stéphane Courtois, bu konuda şu yorumu yapar:

Komünizmde toplumsal-siyasî bir öjenizmin, toplumsal bir Darwinciliğin varlığından söz edilebilir. Dominique Colas'ın yazdığı gibi, "Lenin, toplumsal türlerin evrimi konusundaki bilgilerin efendisi olarak, tarih mahkum ettiği için yok olması gerekenlere karar verir. Bilim yoluyla -Marxizm-Leninizm gibi ideolojik ve siyasî tarih- burjuvazinin insanlık evriminde aşılmış bir evreyi temsil ettiğine karar verildikten sonra, bu sınıfın ortadan kaldırılmasına, hatta bu sınıfı oluşturan ya da bu sınıfa şu ya da bu şekilde ait olan bireylerin öldürülmesine haklı gerekçeler bulunabilir.52

Courtois, bu yorumunun ardından da şu soruyu sormaktadır:

Marxizm-Leninizm'in kökleri Marx'tan çok, toplumsal meseleye uygulanan ve ırk meselesiyle yanılgılara düşen sapkın bir Darwinciliğe bağlanamaz mı?53

Kuşkusuz bağlanabilir. Dahası, komünizmin kökeni zaten mutlak olarak Darwinizm'dir. Hem de bu Darwinizm, "sapkın bir Darwincilik" değil, Darwinizm'in bizzat kendisidir. İnsanların bir hayvan türü olduklarını, aralarında kaçınılmaz ve doğal bir çatışma olduğunu, tarihin bu şekilde işlediğini, insanın yaptıkları nedeniyle kimseye hesap vermeyeceğini ve diyalektik materyalizmin tüm diğer safsatalarını ileri süren ve bunu da "bilimsellik" kisvesi altında yapan kaynak Darwinizm'dir. Darwin bunun teorisini kurmuş, komünistler ise hayata geçirmiştir.

20. yüzyılın kanlı komünizm bilançosu, aslında "uygulamalı Darwinizm"dir.

DİPNOTLAR

14. Vladimir I. Lenin, 30 Eylül 1906, Proletari, Nr. 5, erisyay@kurtuluscephesi.com
15. N. Werth, "Le Pouvoir soviétique et l'Eglise ortnodoxe de la collectivisation à la Constitution de 1936", Revue d'études comparatives Est-Quest, 1993, no.3-4, s.41-49 (Stéphane Courtois, Nicolas Werth, Jean-Louis Panné, Andrzej Paczkowski, Karel Bartosek, Jean-Louis Margolin, Komünizmin Kara Kitabı, Doğan Kitapçılık A.Ş., s. 22)
16. Stéphane Courtois, Nicolas Werth, Jean-Louis Panné, Andrzej Paczkowski, Karel Bartosek, Jean-Louis Margolin, Komünizmin Kara Kitabı, Doğan Kitapçılık A.Ş., s. 84
17. RTHİDNİ (Rossiyskiy Tsentr Hraneniya I İzuçeniya Dokumentov Noveyşey İstorii – Rusya Çağdaş Tarih Belgelerinin Korunması ve İncelenmesi Merkezi), 2/1/6/898; Komünizmin Kara Kitabı, s. 98
18. Orlando Figes, A People's Tragedy, A History Of The Russian Revolution, Penguin Books Ltd, 1997, USA, s. 775
19. Richard Pipes, The Unknown Lenin: From the Secret Archive, Yale University Press, New Haven, London,s.?
20. Orlando Figes, A People's Tragedy, A History Of The Russian Revolution, s. 733
21. Orlando Figes, A People's Tragedy, A History Of The Russian Revolution, s. 734
22. Richard Pipes, The Unknown Lenin: From the Secret Archive, s. 10
23. Komünizmin Kara Kitabı, s.159-160
24. Richard Pipes, A Coincise History Of The Russian Revolution, Vintage Books, Newyork, 1995, s. 357
25. A.Belyakov, Yunost vozdya (Önderin Gençliği), Moskova, 1960, s.80-82, aktaran M.Heller, "Premier avertissement: un coup de fouet. L'histoire de l'expulsion des personnalites culturelles hors de l'Union sovietique en 1922", Cahiers du monde Russe et Sovietique, cilt XX, no.2, Nisan-Haziran 1979, s.134; Komünizmin Kara Kitabı sf. 165
26. Komünizmin Kara Kitabı, s.165
27. Komünizmin Kara Kitabı, s.167
28. Alex de Jonge, Stalin and The Shaping of the Soviet Uninon, William Collins Sons & Limited Co., Glasgow, 1987, s.?
29. Alan Bullock, Hitler and Stalin: Parallel Lives, Fontana Press, London, 1993,s. 13
30. Orlando Figes, A People's Tragedy, A History Of The Russian Revolution, s. 733
31. Orlando Figes, A People's Tragedy, A History of The Russian Revolution, s.?
32. Komünizmin Kara Kitabı, s. 23
33. Komünizmin Kara Kitabı, s. 219
34. Komünizmin Kara Kitabı, s. 196
35. Komünizmin Kara Kitabı, s. 227
36. The Russian Century: A History of the Last Hundred Years(Pimlico - Random House)
37. Komünizmin Kara Kitabı.
38. Dana Dalrymple, Ukrayna'daki Büyük Kıtlık 1932-33, Soviet Studies, Ocak 1964
39. Komünizmin Kara Kitabı, s. 203-204
40. The Harvest of Sorrow, s.138
41. Komünizmin Kara Kitabı
42. Komünizmin Kara Kitabı, s. 505
43. Komünizmin Kara Kitabı, s. 536
44. Komünizmin Kara Kitabı, s. 536
45. Komünizmin Kara Kitabı, s. 859-861
46. Assem Akram, Histoire de la guerre d'Afghanistan, Paris, Balland, "Le Nadir" dizisi, 1996, s.516; Komünizmin Kara Kitabı, s. 931
47. Michael Barry, La Resistance Afghane, du Grand Moghol à l'invasion Soviètique, Paris, Flammarion, "Champs" dizisi, 1989, s.314; Komünizmin Kara Kitabı, s.932
48. Michael Barry, La Resistance Afghane, du Grand Moghol à l'invasion Soviètique, s.306-307; Komünizmin Kara Kitabı, s. 933
49. Komünizmin Kara Kitabı .
50. Alain Brossat, Un Communisme Insupportable, Paris, L'Harmattan, 1997, s.265; Komünizmin Kara Kitabı, s.997
51. Komünizmin Kara Kitabı, s. 996-997
52. Komünizmin Kara Kitabı, s. 999
53. Komünizmin Kara Kitabı, s. 1000